Η αλλαγή των ωκεανών επιδεινώνει την κλιματική κρίση

1
Η αλλαγή των ωκεανών επιδεινώνει την κλιματική κρίση

Δημοσιεύτηκε με

Δελτίο Τύπου διαθέσιμο στα Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά

Νέα επιστημονική εργασία λέει ότι δεν θα καταλήξουμε στη Συμφωνία του Παρισιού χωρίς επείγουσα δράση στον ωκεανό

ΕΝΑ επιστημονική εργασία Η Aquatic Conservation που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal, Aquatic Conservation λέει ότι τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την επίτευξη της Συμφωνίας του Παρισιού δεν θα επιτύχουν εάν δεν ληφθεί υπόψη ο ωκεανός. Απευθυνόμενοι στους ηγέτες στο CoP26 της UNFCCC που πραγματοποιήθηκε στη Γλασκώβη του Ηνωμένου Βασιλείου, οι συντάκτες της εργασίας έθεσαν παραδείγματα για το πώς οι βρόχοι ανάδρασης μεταξύ ωκεανού και κλίματος επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή, επισημαίνοντας ότι «… ο ρυθμός της κλιματικής αλλαγής εξακολουθεί να επιταχύνεται. συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις αλλαγές στον ωκεανόπροκαλώντας μια συνεχή παρακμή στη φύση και αναστάτωση σε πλανητική κλίμακα στο περιβάλλον, στους ανθρώπους και σε όλο το μέλλον μας».

Αυτός ο ρόλος του ωκεανού τόσο στον μετριασμό όσο και στην επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής είναι κατανοητός από τους επιστήμονες αλλά αγνοείται από τους πολιτικούς. Η εφημερίδα με τίτλο Ο ξεχασμένος ωκεανός – γιατί η COP26 πρέπει να ζητήσει πολύ μεγαλύτερη φιλοδοξία και επείγουσα ανάγκη για την αντιμετώπιση της αλλαγής των ωκεανών είναι έργο επιστημόνων από όλο τον κόσμο και καθορίζει έξι σημαντικούς τομείς στους οποίους πρέπει να σημειωθεί πρόοδος για την ενσωμάτωση του ωκεανού στη δράση για το κλίμα. Ο επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης, δήλωσε ο καθηγητής Dan Laffoley

απλά δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Οι αλλαγές που έχουμε ήδη κάνει στο σύστημα των ωκεανών θα διαρκέσουν για αιώνες και επιδεινώνουν την κλιματική κρίση. Οτιδήποτε μπορούμε να κάνουμε τώρα για να βοηθήσουμε τον ωκεανό να αντέξει την κλιματική επίθεση θα μας βοηθήσει με τη σειρά του. Η προστασία των ωκεανών αφορά την ανθρώπινη επιβίωση.

Υποδεικνύοντας την ανάγκη για μια προσέγγιση Earthscape στη λήψη αποφάσεων, η εργασία προσδιορίζει βασικούς τρόπους με τους οποίους ο ωκεανός μετριάζει την κλιματική αλλαγή απορροφώντας την υπερβολική θερμότητα και άνθρακα από την ατμόσφαιρα και την επιδεινώνει, αστοχία σε ωκεάνια συστήματα που επιδεινώνουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα, μετατοπίζοντας τα ωκεάνια ρεύματα και μειώνοντας την ικανότητά του να απορροφά άνθρακα.

Καλώντας τους ηγέτες να αναλάβουν επειγόντως δράση για την προστασία του ωκεανού, λένε οι συγγραφείς

Για να αντιστρέψουμε το ρεύμα προς όφελος της ανθρωπότητας και ενός κατοικήσιμου πλανήτη πρέπει να το κάνουμε αναγνωρίζουν και εκτιμούν καλύτερα τον θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζει ο ωκεανός στο γήινο σύστημακαι δώστε προτεραιότητα στις επείγουσες ενέργειες που απαιτούνται για τη θεραπεία και την προστασία του στο επίπεδο «Earthscape» – την πλανητική κλίμακα στην οποία λειτουργούν οι διαδικασίες για την υποστήριξη της ζωής.

Ο ωκεανός μεταφέρει το βαρύτερο φορτίο όσον αφορά τον μετριασμό του κλίματος, απορροφώντας πάνω από το 90% της περίσσειας θερμότητας που παράγεται, σε σύγκριση με μόλις το 3% περίπου που απορροφάται από την ξηρά. Είναι επίσης η μεγαλύτερη δεξαμενή άνθρακα στη Γη. Ωστόσο, αυτό το έργο είναι επιζήμιο για τον ωκεανό, διαβρώνει την ικανότητά του να λειτουργεί και δημιουργεί βρόχους ανάδρασης που στην πραγματικότητα επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή.

Ένα παράδειγμα του πόσο αλληλένδετες είναι οι ωκεανοί και η κλιματική αλλαγή είναι η διαστρωμάτωση – μια διαδικασία κατά την οποία το ζεστό και το κρύο νερό, μαζί με την αλατότητα, γίνονται πιο ξεχωριστά. Η διαστρωμάτωση οφείλεται στη θέρμανση των ωκεανών αλλά και στην αυξημένη βροχόπτωση που με τη σειρά της οφείλεται στη θέρμανση και τη στρωματοποίηση. Ένας στρωματοποιημένος ωκεανός έχει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις από την αύξηση των θαλάσσιων καύσωνα και τα ακραία καιρικά φαινόμενα έως τη μείωση της ικανότητας του ωκεανού να απορροφά άνθρακα και την αλλαγή στην κυκλοφορία των ωκεανών.

Οι έξι προτάσεις στο έγγραφο είναι:

  1. Κλιμακώστε τις λύσεις σε ένα Επίπεδο τοπίου– η φιλοδοξία πρέπει να ταιριάζει με την πρόκληση.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και μείωση όλων των σωρευτικών άμεσων και έμμεσων στρεσογόνων παραγόντων.

Ως ελάχιστο, αυτό σημαίνει προστασία του μισού πλανήτη που αυτή τη στιγμή αγνοείται με μια ισχυρή και ισχυρή Συνθήκη για την Ανοικτή Θάλασσα που θα επιτρέψει την ανάληψη προστατευτικής δράσης. Σημαίνει επίσης θωράκιση τουλάχιστον του 30% του ωκεανού μέσω πλήρως ή υψηλής προστασίας MPA.

  1. Επιτάχυνση και ενσωμάτωση της αποτελεσματικότητας των δράσεων για το κλίμα/βιοποικιλότητα για την επίτευξη μεγαλύτερου αντίκτυπου και αποτελέσματος

Πρέπει να σκεφτούμε ότι οι προστατευόμενες περιοχές εξυπηρετούν τόσο τη βιοποικιλότητα που συμβάλλουν στην προστασία όσο και την ικανότητα δέσμευσης άνθρακα των ωκεανών – τα MPA προστατεύουν και διατηρούν τον άνθρακα.

  1. Σταματήστε την υποστήριξη για δραστηριότητες που βλάπτουν τον ωκεανό – ανακατευθύνετε τα κίνητρα σε θετικά αποτελέσματα για τον πλανήτη.

Ένα από τα πιο προφανή πράγματα που πρέπει να κάνετε σε μια κρίση είναι να σταματήσετε να την επιδεινώνετε – να σταματήσετε να υποστηρίζετε οικονομικά εκείνες τις δραστηριότητες που είναι εξαιρετικά επιζήμιες για τον ωκεανό – υπεραλίευση, ρύπανση, εξόρυξη και απόρριψη. Στην πραγματικότητα, επιδοτούμε ορισμένες από αυτές τις συμπεριφορές αντί να τις περιορίζουμε ή να τις απαγορεύουμε.

Τράτα βυθού. βυθοκόρηση? υπεράκτια εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου· Η απελευθέρωση λυμάτων και η απορροή αζώτου επιτρέπεται να συνεχιστούν και απειλούμε τον ωκεανό με νέες δραστηριότητες όπως η εξόρυξη βαθέων υδάτων που θα προκαλέσουν άγνωστες ζημιές σε μια περιοχή του ωκεανού που είναι γνωστό ότι είναι σημαντική για την αποθήκευση άνθρακα και τη συνολική υγεία και λειτουργία των ωκεανών .

  1. Προωθήστε την ανάκαμψη και την αποκατάσταση των ωκεανών μέσω της ενισχυμένης παγκόσμιας συνεργασίας και δυναμικής

Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας. Η θανατηφόρα τριάδα των κλιματικών επιπτώσεων στους ωκεανούς – υπερθέρμανση. η οξίνιση και η αποοξυγόνωση – είναι μη αναστρέψιμες για αιώνες έως χιλιετίες, αλλά μπορούμε να σταματήσουμε να την κάνουμε χειρότερη και να αρχίσουμε να την βελτιώνουμε.

Η ενεργός αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοτόπων θα βοηθήσει στην ανάκτηση της θαλάσσιας ζωής για μία έως τρεις δεκαετίες Η αποκατάσταση των μαγκρόβων, για παράδειγμα, μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση των υπηρεσιών οικοσυστήματος και στην επίτευξη των στόχων της κλιματικής αλλαγής, της διατήρησης της βιοποικιλότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης.

  1. Επισημάνετε τη σύνδεση μεταξύ της φύσης και της παγκόσμιας οικονομίας αξία του ωκεανούφυσικό κεφάλαιο για να επενδύσουμε σε όλα τα μελλοντικά μας μέλλοντα

Η δράση στον ωκεανό πρέπει να χρηματοδοτηθεί επαρκώς ως επένδυση στην παγκόσμια ανθεκτικότητα, την ανθρώπινη ευημερία και τη βιωσιμότητα.

  1. Παραδώστε την επιστήμη που χρειαζόμαστε για έναν υγιή, παραγωγικό και ανθεκτικό ωκεανό που ωφελεί τους ανθρώπους και εμπνέει την ανθρωπότητα στο σύνολό της

Για να συμβαδίσουμε με την επιταχυνόμενη αλλαγή των ωκεανών και τις σωρευτικές επιπτώσεις των στρεσογόνων παραγόντων, πρέπει να βελτιώνουμε συνεχώς την κατανόησή μας για τις ωκεάνιες διεργασίες και να μεταφράζουμε γρήγορα αυτά τα ευρήματα και άλλες μορφές γνώσης σε τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων, με βάση τόσο προληπτικές όσο και προληπτικές πρωτοβουλίες.

Το άρθρο δημοσιεύεται την παραμονή της Ημέρας των Ωκεανών στο COP.

Δελτίο Τύπου διαθέσιμο στα Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά

Schreibe einen Kommentar